Van Armoedebeleid naar Bestaanszekerheid

Nijmegen is een sociale stad. Bestaanszekerheid, armoedebeleid en kansengelijkheid zijn belangrijke en breed gedragen thema’s. Thema’s die ook steeds belangrijker worden. Want veel mensen in onze stad, waaronder ook steeds meer werkenden en (kleine) ondernemers, hebben het financieel zwaar; de inflatie en de hoge energieprijzen vormen een toenemende bedreiging voor het bestaanszekerheidsniveau. Er zijn landelijke regelingen die worden gebruikt om mensen te ondersteunen. Nijmegen heeft daarnaast een hele lijst aan aanvullende inkomensregelingen. Hierbij is een lappendeken aan regelingen ontstaan. Dat is niet altijd het meest effectief, efficiënt of overzichtelijk. De Nijmeegse VVD vindt dat moet worden voorkomen dat de wijze waarop inkomensregelingen worden uitgevoerd, er toe leidt dat werken niet meer loont. 

 

Percentages zijn niet perse sociaal 

Veel van de de Nijmeegse regelingen hebben als voorwaarde dat je een inkomen van maximaal 130%, in sommige gevallen zelfs 140%, van het wettelijk sociaal mimimum mag hebben. Met de toenemende druk op de bestaanszekerheid is er in Nijmegen de afgelopen jaren voor gekozen om de drempel voor de regelingen steeds verder op te hogen. Nijmegen hanteert hierbij ruimere percentages dan andere steden. Dergelijk grenzen lijken sociaal maar zijn op individueel niveau nogal willekeurig. Afhankelijk van je gezinssamenstelling, je financiele situatie, de problematiek waarmee mensen (tijdelijk) kampen, zien we dat dit ertoe kan leiden dat de ondersteuning niet terecht komt bij huishoudens die dat echt nodig hebben. Vergelijkbaar met de energietoeslag; een eenpersoonshuishouden kreeg evenveel toeslag als een gezin met 3 kinderen. De Nijmeegse VVD wil meer maatwerk. 

 

Werken moet lonen 

De belangrijkste voorwaarde voor bestaanszekerheid ligt vanzelfsprekend in het toeleiden van mensen naar een baan, zodat mensen zelf genoeg geld verdienen voor een fatsoenlijk bestaanszekerheidsniveau. We zien in Nijmegen een enorme hoeveelheid openstaande vacatures, in alle sectoren, van praktisch tot theoretisch geschoold. De mismatch is groot en er staan nog steeds veel mensen aan de kant. Daarnaast zien we steeds meer werkende armen. Het is daarom noodzakelijk om onze inkomensregelingen onder de loep te nemen omdat het hebben van een baan geen garantie meer is voor een fatsoenlijk bestaan. Bij de landelijke begrotingsbehandeling is bestaanszekerheid ook een belangrijk thema en er is een pakket van maatregelen in de maak om te voorkomen dat het aantal mensen onder het bestaansminimum en het aantal werkende armen steeds verder toeneemt. Het minimumloon staat terecht op de agenda en ook landelijk raakt men steeds meer doordrongen van het feit dat het woud van toeslagen versimpeld moet worden.  

 

Van vangnet naar trampoline 

Tegenspoed discrimineert niet; dat kan ons allemaal  overkomen. De Nijmeegse VVD staat daarom voor een effectief sociaal vangnet. Wie hulp nodig heeft en tijdelijk  of voor een langere periode niet (meer) in staat is (financieel) voor zichzelf te zorgen, kan op  de Nijmeegse VVD rekenen. Wel willen we altijd dat gezocht wordt naar wat wél mogelijk is. De Nijmeegse VVD vindt dat de regelingen in Nijmegen vereenvoudigd moeten worden en er meer maatwerk mogelijk moet zijn. Waarbij ook moet worden voorkomen dat de stapeling van ondersteuningsregelingen er toe leidt dat Nijmegenaren er financieel op achteruit gaan als ze niet of minder werken. Daarom hebben wij mede het initiatief genomen om het beleid dat Nijmegen heeft op inkomensondersteuning tegen het licht te gaan houden. Zodat het vangnet een trampoline kan worden.