spotlight-image

Nijmeegse tippelzone moet open blijven

news2222

Sekswerk is een legaal beroep. Wat je er ook van vindt, het is voor sommige mensen een manier om rond te komen. Dat sommige mensen werken als sekswerker om aan hun verslaving te voldoen vind ik verschrikkelijk, maar dit is de harde waarheid. In Nijmegen hebben wij, als één van de laatste steden in Nederland, een plek waar sekswerkers veilig kunnen werken: de tippelzone.

Het college van burgemeester & wethouders wil hier nu definitief vanaf. De tippelzone in Nijmegen is een loods achter de Hezelpoort waar je met de auto in kan rijden. Al jaren kan hier een steeds kleinere groep sekswerkers gebruik van maken. Sekswerkers hebben een ‘pasje’ nodig om hier te werken. De gemeente hanteert een uitsterfbeleid omdat zij af wil van de tippelzone. Nieuwe sekswerkers die hier willen werken krijgen dus geen nieuw pasje. Zij zijn genoodzaakt om hun werk in de illegaliteit en onveilig te doen. Want ondanks dat sekswerk in Nederland een legaal beroep is, is tippelen langs de weg dit niet.

Dit illegaal tippelen door de hele stad zorgt voor twee grote problemen. Allereerst is de veiligheid van de sekswerker niet gegarandeerd en ten tweede is er een groot risico op overlast in de stad.

Allereerst de veiligheid van de sekswerkers. Uit onderzoek is gebleken dat een groot gedeelte van de sekswerkers die werken op de tippelzone verslaafd zijn. Ik vind dit een heel naar idee. Ik krijg een knoop in mijn maag als ik dit probeer te begrijpen. Maar ik realiseer mij uiteindelijk ook dat ik deze situatie nooit volledig zal begrijpen. Er wordt wel van mij verlangd dat ik een keuze maak over de veilige werkplek die deze sekswerkers nu hebben. En ik weet dat er in andere steden sekswerkers zijn die, door de sluiting van de tippelzone, zwaar mishandeld zijn tijdens hun werk. Dat is daadwerkelijk hartverscheurend. Deze sekswerkers zijn, zonder een betere omschrijving te kunnen bedenken, de zwakkeren van onze samenleving. Zij kunnen nergens anders naartoe. Anders hadden zij dat wel gedaan. Ons zorg- en hulpstelsel biedt hen hulp, maar dat is in Nederland (bijna) altijd op vrijwillige basis. De sekswerkers, verslaafd of niet, hebben de voorkeur om hun werk veilig te doen op de tippelzone met de hulp van zorgprofessionals. Als zij vrijwillig willen stoppen met dit werk, dan maken de zorgprofessionals dit mogelijk. Ik vind dat wij als overheid deze kleine groep sekswerkers een veilige werkplek moeten bieden met bijpassende zorg. Dit is het minste wat we kunnen doen.

Het tweede grote probleem wat wij beperken met het openhouden van de tippelzone is de overlast in de stad. De tippelzone is een centrale plek waar nagenoeg geen overlast is. Er is wel veel bekende overlast van sekswerkers die geen pasje hebben voor de tippelzone in de rest van de stad. Zo maakte vorig jaar een sekswerker gebruik van een dixi die vlakbij een park en speeltuin stond in Nijmegen-Oost. Daarom willen wij dat de tippelzone opengesteld wordt voor sekswerkers die nu al bekend zijn, maar niet op de tippelzone mogen werken. Op deze manier beperken we de overlast tot een minimum en vergroten we de groep die in beeld is bij de zorgprofessionals.

Wethouder Grete Vissers (D66) verdedigt de sluiting van de tippelzone met een nieuwe zorgaanpak voor alle sekswerkers die nu werken op de tippelzone. Er is een grote zak met geld gereserveerd om de sekswerkers te begeleiden naar ander (seks)werk, een woning en eventuele verslavingszorg. Het is een ontzettend nobel streven en diep in mijn hart wil ik dat dit werkt. Maar helaas wonen we niet in een ideale wereld. Bij andere steden met een vergelijkbare aanpak is gebleken dat er maar een klein gedeelte van de sekswerkers gebruik maakt van dit traject. De rest is gewoon verdwenen in de illegaliteit omdat de tippelzone gesloten is. Dit is wegkijken voor het probleem met alle risico’s van dien.

En dan blijft wat mij betreft de vraag overeind:

Sluiten wij de tippelzone, en daarmee ook onze ogen voor de levensbedreigende situaties waarin deze sekswerkers hun werk dan moeten doen in de illegaliteit en de daarbij gepaarde overlast in de stad? Of komen wij op voor deze sekswerkers en houden wij hun veilige werkplek die ze nu hebben met bijbehorende zorg overeind en helpen we sekswerkers die vrijwillig willen stoppen?

Wat mij betreft staat de veiligheid van deze sekswerkers voorop en kiezen wij voor het openhouden van hun veilige werkplek met de bijpassende zorg. Want deze sekswerkers de keuze geven tussen een zorgaanpak waar ze niet op zitten te wachten enerzijds of de illegaliteit anderzijds is geen keuze. Dan ben je losgezongen van de realiteit.